Toen ik 18 was, begon ik veel te piekeren ‘s avonds in bed. Mijn hoofd ging alle kanten op: dingen die ik die dag had gezegd, wat ik nog moest doen, en vooral wat er allemaal mis kon gaan. Ik lag vaak uren wakker voordat ik eindelijk in slaap viel. Soms viel ik pas om 3 uur in slaap terwijl ik om 7 uur weer op moest. De vermoeidheid begon mijn dagelijks leven steeds meer te beïnvloeden.

Via school had ik een keer gehoord over mindfulness, maar ik wist niet precies wat het inhield. Toen ik er later zelf over ging lezen, besloot ik om het eens te proberen. Ik begon met een bodyscan-oefening voor het slapengaan. De eerste keren was het wennen, maar na een paar dagen merkte ik dat mijn lichaam zich sneller begon te ontspannen. Mijn gedachten werden rustiger. Inmiddels doe ik iedere avond een korte oefening van 10 minuten en slaap ik veel sneller in. Het is echt een vast moment van rust geworden.

In de periode dat ik in mijn examenjaar zat kreeg ik steeds meer last van slaapproblemen. Ik was 16 jaar oud toen het begon. Het begon eerst met een paar nachten per maand slecht slapen, later werd dat zelfs meerdere keren per week. Ik merkte vooral dat ik slecht in slaap viel en met veel moeite in de ochtend uit bed kwam. Het focussen voor school werd steeds moeilijker door de vermoeidheid. Door de slechte concentratie in die periode heb ik mijn examens niet gehaald. Het jaar erop wilde ik mijn slaapproblemen verhelpen. Op het internet ben ik naar de mogelijkheden gaan kijken. Mindfulness kwam al snel naar voren, ik wilde graag iets dat ik zonder hulp kon gaan doen. Ik begon met de dankbaarheidsoefening, dankbaarheid uitspreken is ook iets dat ik meer wilde doen, hierdoor raakte ik in een betere stemming met minder stress voor het slapen. Dit heeft mij erg geholpen met het sneller in slaap vallen. De slaapproblemen zijn een stuk minder geworden, ik heb een stuk meer energie overdag. Ook mijn examen heb ik het jaar erop weten te halen! 

Tijdens de coronaperiode raakte mijn slaapritme volledig in de war. Ik zat veel thuis, had weinig structuur en bleef vaak tot diep in de nacht wakker. Overdag was ik dan weer moe en slaperig. Ik voelde me futloos en merkte dat ik steeds minder zin had om dingen te doen. Toen ik er met iemand over praatte, raadde diegene me aan om te kijken naar mindfulness.

Ik begon met een simpele routine: iedere avond op dezelfde tijd een korte mindfulness oefening doen. Eerst vond ik het gek, maar de rust in m’n ademhaling en de focus op m’n lichaam hielpen me echt. Ik merkte dat ik meer in het ‘nu’ kwam, in plaats van in m’n hoofd te blijven hangen. Na een paar weken had ik weer een regelmatig slaapritme. Ik voel me sindsdien overdag ook energieker en stabieler. Mindfulness is voor mij een anker geworden.